Translate

maandag, augustus 29, 2011

Onbalans van de Schildklier | Wat te doen

Schildklier wat doe je mij aan?

In mijn praktijk voor gespecialiseerde kinesiologie krijg ik regelmatig mensen met klachten van de nek, schouder, kaken. Bij mijn werk ontdekte ik dan dat ik telkens weer de kuiten en achillespees moest masseren. Dat bracht mij op het idee om hier verder onderzoek naar te doen. Het resultaat is dat al deze gevallen terug te leiden zijn naar een "Onbalans van de Schildklier".

Wat is de schildklier?

De schildklier is een vlindervormig orgaan dat in de hals op de luchtpijp is gelegen.

Direct tegen de schildklier aan liggen - aan de achterzijde - een viertal bijschildkliertjes. Twee aan de linkerkant en twee aan de rechterkant op nogal wisselende plekken. De bijschildklieren zijn van belang voor de calciumhuishouding.Ze hebben afgezien van de ligging op het oog verder niets te maken met de schildklier.
De bijschildklieren produceren parathyroïdhormoon (PTH). PTH verhoogt de calciumspiegel in het bloed, onder meer door de activiteit van osteoclasten te vergroten. Ook wordt de calciumabsorptie in de nier verhoogd. Naast de calciumspiegel wordt ook de fosfor- en magnesiumhuishouding beïnvloed door PTH. Het parathyroïdhormoon heeft een antagonistische werking aan het calcitonine, geproduceerd door de schildklier zelf.

Schildklier: Thermostaat van het lichaam

De schildklier produceert hormonen (T4 en T3) die belangrijk zijn voor de regulatie van de stofwisseling. Voor de productie van die hormonen is de schildklier voornamelijk afhankelijk van een voldoende aanbod van jodium in het lichaam en kijrgt hiervoor instructie van het 'Thyroid Stimulating Hormone' (TSH) dat in de bloedbaan vrijkomt vanuit de voorste kwab van de hypofyse.

Als de schildklier te veel (hyper) of te weinig hormonen produceert (hypo), werkt de stofwisseling respectievelijk te snel of te langzaam. Je zou kunnen zeggen dat de schildklier als het ware de 'thermostaat' van het lichaam is die het gehele metabolisme (stofwisseling) reguleert.

Het is verbazingwekkend dat zo'n klein orgaan zo'n belangrijke rol speelt en dat wij daar doorgaans niets van merken.
Als er teveel schildklierhormoon (hyper) aan het bloed wordt afgegeven, gaat de thermostaat omhoog, waardoor het hart sneller kan gaan kloppen en de spijsvertering sneller gaat werken. Door de verhoogde verbranding van voedingsstoffen krijgt men het erg warm en verliest men daardoor soms ook gewicht.

Als er te weinig schildklierhormoon (hypo) wordt geproduceerd dan zijn de reacties omgekeerd: het metabolisme als verbrandingsmotor heeft dan ‘startproblemen’ want de stofwisseling komt nauwelijks op gang en daardoor heeft men het heel erg koud.

De schildklier en gerelateerde klieren

Omdat de schildklier tevens een schakel is tussen allerlei hormonale processen, kunnen bijvoorbeeld de bijnieren en andere hormoonproducerende klieren eveneens reageren op schildklierhormoon in de ingewikkelde keten van actie en reactie.

Deze hormonale as (Hypothalamus/Hypofyse/Bijnier) kan soms verstoord zijn bij een te snel- of te langzaam werkende schildklier dat allerlei nadelige gevolgen voor de gezondheid kan hebben, o.a. verstoorde menstruatiecyclus, verstoorde suikerhuishouding en psychische klachten zoals snel geïrriteerd zijn of depressief.

Afwijkende schildklierwerking

Schildklier wat doe je mij aan? Mensen kunnen in stilte lijden, omdat het is een onzichtbare ziekte (behalve als men daarbij de oogbol of omgeving een uitpuilende vorm heeft). Aan het uiterlijk van de patiënt en zijn of haar ogenschijnlijk normaal functioneren valt dus doorgaans niks op te merken.

Door de psychosociale aspecten en wisselende lichamelijke klachten welke een niet goed werkende klier met zich meebrengt kunnen patiënten bovendien verkeerd begrepen worden en kan het effect van de ziekte op de kwaliteit van leven van de patiënt flink worden onderschat.

Te langzaam werkende schildklier. De medische term voor een te langzaam werkende schildklier luidt: Hypothyreoïdie. 'Hypo' staat voor 'te weinig'. Dit heeft tot gevolg dat de stofwisseling te langzaam zal werken.

De te langzaam werkende schildklier ontstaat:
  • vaak na een behandeling voor een te snel werkende schildklier.
  • bij andere schildklierziekten, zoals de ziekte van Hashimoto - een auto-immuun vorm, waarbij de schildklier te langzaam gaat werken.
  • direct in het begin - in ongeveer in 5% van de gevallen - bij de ziekte van Graves, omdat de antistoffen de schildklierwerking dan juist blokkeren in plaats van stimuleren.
Bij te langzaam werkende schildklier ontstaat:
  • Kouwelijk - Doordat de 'thermostaat' van de stofwisseling bij hypo te laag staat afgesteld, wordt men heel kouwelijk en de temperatuur wil maar niet omhoog (heel zelden kan men het juist tòch erg warm hebben). Verstoorde ontlasting. Door de vertraagde spijsvertering stagneert het voedsel in de darmen waardoor obstipatie en harde ontlasting ontstaan.
  • In gewicht toenemen - Soms ontstaat een verminderde eetlust maar door te trage verbranding komt men toch aan in gewicht.
  • Moe - Meestal is men erg moe, men voelt zich snel slaperig of suf. Lichamelijke inspanning wordt zoveel mogelijk vermeden, want men is zelfs uitgeput na eenvoudige activiteiten (zoals trap oplopen, boodschappen doen, vaatwasser uitruimen, douchen, haar kammen).
  • Vocht vasthouden - Men kan een 'pafferig' gezicht krijgen, soms heeft men daarbij een gelige huid. (myxoedeem). Bepaalde stoffen hopen zich op in de huid (mucoïde infiltratie), doordat het metabolisme vertraagd is. Daardoor ontstaat een 'wasachtige' zwelling waar geen putjes in kunnen worden gedrukt. De term "myxoedeem" wordt ook gebruikt als synoniem van een ernstige hypothyreoïdie. Tegenwoordig wordt de term in de hoedanigheid van hypothyreoïdie minder gebruikt.
  • Droge huid - Men heeft doorgaans een droge huid.
  • Haaruitval - Men kan last krijgen van haaruitval (soms ook van de buitenste helft van de wenkbrauwen: het Hertoghe syndroom).
  • Spierpijn - Mensen kunnen last krijgen van chronische spierpijn, krachtverlies.
  • Overige - Kortademigheid, benauwdheid en tintelingen in de ledematen. Eveneens kan men pijn op de borst krijgen (Angina pectoris), dat ontstaat bij inspanning of in de kou door een vernauwing van de kransslagaderen. Ook de bloedvaten in de benen kunnen aangedaan zijn, waardoor pijn ontstaat in de kuiten.
    Vrouwen krijgen soms te kampen met hevige menstruatie (buikpijn, langdurend en veel bloedverlies). Men kan verminderd vruchtbaar zijn en een zwangerschap eindigt soms in een miskraam. PMS, gezwollen, pijnlijke en gespannen borsten zijn ook mogelijk. (In een zeldzaam geval kan er spontane melkafscheiding ontstaan).
Te snel werkende schildklier
  • Warmte-intolerantie (het heel snel warm hebben)
  • Gewichtsverlies (ondanks normale voedselinname)
  • Overmatige transpiratie
  • Gejaagd gevoel
  • Tachycardie (snelle hartslag van soms meer dan 100 slagen per minuut)
  • Tremor (trillen van meestal de vingers, handen)
  • Diarree
  • Ontregelde menstruatiecyclus
  • Hartritmestoornissen - heel zelden
  • Vermoeidheid
  • Spierzwakte
  • Misselijkheid en overgeven - zelden
  • Oogklachten (scheelzien, verandering van de gezichtsscherpte)
Schildklier Antistoffen. Patiënten met de ziekte van Graves maken afweerstoffen tegen hun eigen schildklier. Één van deze antistoffen wordt ‘Thyreoïd Groei Stimulerende Immunoglobine’ genoemd (Thyroïd Stimulating Immunoglobulins - TSI).

TSI antistoffen stimuleren de schildklier tot overmatige productie van het schildklierhormoon (de antistoffen stimuleren de TSH receptoren op de schildklier) en veroorzaken de snelle schildklierwerking (hyperthyreoïdie) en soms ook de overmatige groei van de schildklier (struma; verdikking van de schildklier in de hals).

In zeldzame gevallen kunnen deze afweerstoffen er net iets anders uitzien, waardoor ze de werking van de schildklier juist remmen en er een tekort aan schildklierhormonen ontstaat.

Schildklier, wat moet ik met je aan??

Het is belangrijk om de verschillen te weten, maar het is nog belangrijker te weten hoe via de werkwijze van gespecialiseerde kinesiologie een steentje bij te kunnen dragen aan het her-in-balans brengen (rebalanseren) van de schildklier. En tot nu toe is de resolutie (oplossing) van het probleem "Onbalans van de Schildklier" niet eenduidig te herstellen.

Elk individu heeft zijn/haar eigen manier van oplossen van het probleem. En dat is niet zo gek, want iedereen heeft een andere reden om uit balans te gaan. Maar één ding is zeker! Doordat we nu een eenduidig punt (de schildklier) kunnen aanwijzen is het gemakkelijker om ons daarop te focussen en door dat punt opnieuw in balans te brengen kunnen we de mensen die zich aanbieden voor 'correctie' met een vernieuwde blik de wereld in laten gaan.

De toekomst kan toch mooi zijn!

Huib Salomons
Practitioner Gespecialiseerde Kinesiologie


http://www.helendemeesters.nl/schildklier.htm
http://www.graves-patienten.nl/ned/b02.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperthyreo%C3%AFdie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bijschildklier